แหล่งกำเนิดแก้วเริ่มต้น

แก้วถือกำเนิดครั้งแรกในอียิปต์ ปรากฏและใช้งาน และมีประวัติยาวนานกว่า 4,000 ปีแก้วเชิงพาณิชย์เริ่มปรากฏในคริสต์ศตวรรษที่ 12ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ด้วยการพัฒนาทางอุตสาหกรรม กระจกก็ค่อยๆ กลายเป็นวัสดุที่ขาดไม่ได้ในชีวิตประจำวัน และการใช้กระจกในร่มก็เพิ่มขึ้นเช่นกันหลากหลาย.ในศตวรรษที่ 18 แก้วแสงจึงถูกผลิตขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการในการผลิตกล้องโทรทรรศน์ในปี พ.ศ. 2417 แก้วทรงแบนถูกผลิตครั้งแรกในเบลเยียมในปีพ.ศ. 2449 สหรัฐอเมริกาได้ผลิตเครื่องเหนี่ยวนำแก้วแบบแบนนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ด้วยการพัฒนาทางอุตสาหกรรมและขนาดของการผลิตแก้ว แก้วที่มีการใช้งานและประสิทธิภาพที่หลากหลายก็ได้ออกมาทีละชิ้นในยุคปัจจุบัน แก้วได้กลายเป็นวัสดุที่สำคัญในชีวิตประจำวัน การผลิต และวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี

กว่า 3,000 ปีที่แล้ว เรือสินค้าของชาวฟินีเซียนแห่งยุโรปลำหนึ่งบรรทุกแร่คริสตัล “โซดาธรรมชาติ” และแล่นไปตามแม่น้ำเบลูธเลียบทะเลเมดิเตอร์เรเนียนเนื่องจากน้ำทะเลลด เรือสินค้าจึงเกยตื้น ลูกเรือจึงขึ้นฝั่งทีละคนลูกเรือบางคนยังนำหม้อใบใหญ่และฟืนมาใช้ และใช้ "โซดาธรรมชาติ" สองสามชิ้นมารองหม้อใบใหญ่เพื่อปรุงอาหารบนชายหาด

เมื่อลูกเรือทานอาหารเสร็จ น้ำก็เริ่มสูงขึ้นเมื่อพวกเขากำลังจะแพ็คของขึ้นเรือเพื่อล่องเรือต่อ จู่ๆ ก็มีคนตะโกนว่า “ทุกคน มาดูสิ มีบางสิ่งที่แวววาวและแวววาวบนทรายใต้หม้อ!”

ลูกเรือได้นำสิ่งที่ส่องแสงเหล่านี้ขึ้นเรือและศึกษาอย่างละเอียดพวกเขาพบว่าทรายควอทซ์และโซดาธรรมชาติที่ละลายแล้วติดอยู่กับสิ่งที่แวววาวเหล่านี้ปรากฎว่าสิ่งที่แวววาวเหล่านี้เป็นโซดาธรรมชาติที่พวกเขาใช้ทำหม้อตอนปรุงอาหารภายใต้การกระทำของเปลวไฟ พวกมันจะทำปฏิกิริยาทางเคมีกับทรายควอทซ์บนชายหาดนี่เป็นแก้วแรกสุดต่อมาชาวฟินีเซียนได้รวมทรายควอทซ์กับโซดาธรรมชาติ แล้วละลายในเตาพิเศษเพื่อทำลูกบอลแก้ว ซึ่งทำให้ชาวฟินีเซียนมีโชคลาภ

ประมาณศตวรรษที่ 4 ชาวโรมันโบราณเริ่มใช้กระจกกับประตูและหน้าต่างภายในปี 1291 เทคโนโลยีการผลิตแก้วของอิตาลีได้รับการพัฒนาอย่างมาก

ด้วยวิธีนี้ ช่างฝีมือเครื่องแก้วชาวอิตาลีจึงถูกส่งไปยังเกาะห่างไกลเพื่อผลิตแก้ว และพวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้ออกจากเกาะระหว่างที่มีชีวิตอยู่

ในปี ค.ศ. 1688 ชายคนหนึ่งชื่อ Nuff ได้คิดค้นกระบวนการทำแก้วชิ้นใหญ่ และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แก้วก็กลายเป็นสินค้าธรรมดาไป

เป็นเวลาหลายร้อยปีที่ผู้คนเชื่อว่าแก้วเป็นสีเขียวและไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ต่อมาพบว่าสีเขียวนั้นมาจากธาตุเหล็กจำนวนเล็กน้อยในวัตถุดิบ และสารประกอบของเหล็กที่เป็นเหล็กทำให้แก้วปรากฏเป็นสีเขียวหลังจากเติมแมงกานีสไดออกไซด์ เหล็กไดวาเลนต์ดั้งเดิมจะเปลี่ยนเป็นเหล็กไตรวาเลนต์และเปลี่ยนเป็นสีเหลือง ในขณะที่แมงกานีสเตตระวาเลนต์จะลดลงเป็นแมงกานีสไตรวาเลนต์และเปลี่ยนเป็นสีม่วงสีเหลืองและสีม่วงสามารถเสริมซึ่งกันและกันได้ในระดับหนึ่งเมื่อผสมกันจนเกิดเป็นแสงสีขาว กระจกจะไม่เกิดสีเพี้ยนอย่างไรก็ตาม หลังจากผ่านไปหลายปี แมงกานีสไตรวาเลนต์จะยังคงถูกออกซิไดซ์ในอากาศ และสีเหลืองจะค่อยๆ เพิ่มขึ้น ดังนั้นกระจกหน้าต่างของบ้านโบราณเหล่านั้นก็จะมีสีเหลืองเล็กน้อย